"Tektonika uczuć" Eric-Emmanuel Schmitt

Wydawnictwo: Znak
Rok wydania: 2008
Liczba stron: 142

Erica-Emmanuela Schmitta nie znam praktycznie w ogóle. Gdzieś tam kiedyś... bardzo dawno temu, przeczytałam Oskara i panią Różę, ale to wszystko. Przyznać muszę, iż świadomie odmawiałam sobie przeczytania czegokolwiek, co wyszło spod pióra tego pana. Dlaczego? Ano nie wiem. Tak jakoś wyszło, po prostu. Któregoś jednak dnia, skuszona wieloma pozytywnymi blogowymi recenzjami, postanowiłam dać szansę temu pisarzowi i... sięgnęłam po Tektonikę uczuć. 

Diane i Richard - główni bohaterowie tej krótkiej historii, darzą się wielkim uczuciem. Tak wielkim, że nawet krótkotrwałe rozstanie jest dla nich nie do zniesienia. Kilka razy nawet jej się oświadczał, ale ona... ona odmawiała. Aż tu nagle... Ona mówi, że nie kocha, że nigdy nie kochała. On odpowiada tym samym i... rozstają się. Do tego wszystkiego, pojawia się ta trzecia - Elina, którą sama Diane wprowadziła do swojego i Richarda życia. Od tego momentu zaczyna się istna burza pełna napięć i intryg, wzlotów i upadków. Ostateczne "starcie" ukazuje kilka prawd, o których, niestety, wielu z nas zwyczajnie zapomina - uczuciami nie wolno się bawić. W uczuciach trzeba być szczerym. A co więcej - o uczuciach trzeba rozmawiać szczerze i otwarcie. Mimowolnie nasuwają się tutaj słowa z Małego Księcia - jesteś odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.

Tektonika uczuć nawiązuje swą treścią do teorii tektoniki płyt, czyli wędrówki płyt litosfery, które przemieszczając się, wzajemnie się zderzają i ocierają, a to z kolei prowadzi do wybuchów wulkanów, oddalania się od siebie kontynentów i występowania trzęsień ziemi. Piękne porównanie, które uświadamia nam, że wystarczy jedna iska, jedna chwila, jeden impuls i... jedno niepotrzebne słowo, by nasze życie przewróciło się do góry nogami. 

Tektonikę uczuć czyta się szybko i przyjemnie, bo właściwie, pomimo tematu uczuć, które same w sobie nie zawsze są proste i jasne - to lekka książka. Czasem nawet można się uśmiechnąć, a czasem wykrzyknąć - jejku, jakie to głupie i dziecinne zachowanie!